σπειροφόρος

(I)

ο, Ν

(παλαιοντ.) απολιθωμένο γένος βραχιονοπόδων που ανήκει στην ομάδα τών σπειριφεροειδών και έζησε από το σιλούριο ώς το πέρμιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο συνθ., πρβλ. αγγλ. spirifer < spir- (< σπείρα) + -fer (< λατ. fero «φέρω»)].

————————

(II)

-ον, Α

αυτός που φορεί σπεῑρον*, ένδυμα με παράσταση τής Αρτέμιδος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπεῖρον «είδος υφάσματος» + -φόρος* (< φέρω)].